Foestrumer

September 2002

REDACTIELEDEN

C. Loonstra O. Bijlstra

J. Wiersma J. de Bruin

Fam. Meyer (verspreiding)

Ronnie van Assen (vormgeving)

Bankrekening: 321511220

Rabobank Kollum

Kopij voor de eerstkomende FOESTRUMER inleveren vóór

20 november 2002

inleveren bij mevr. J. Wiersma, E. Meinertswei 11,

Westergeest, tel. 0511 - 44 47 26

E-mail: m.wiersma01@chello.nl

De volgende inleverdatum:

20 november 2002

Jaargang: 13 Nummer: 3

Beste dorpsgenoten.

Het is weer voorbij de grillige zomer, een zomer met uitersten, van bloedheet tot vreselijk nat, maar ten aanzien van andere delen van Europa hebben we nog niks te klagen gehad.

Zoals al gezegd de zomer is weer voorbij en we gaan de herfst te gemoed, de tijd die nu weer aanbreekt heeft natuurlijk ook zijn bekoringen, maar ook een drukke tijd breekt weer aan voor alle verenigingen, welke weer in de startblokken staan om weer met hun activiteiten te beginnen, of welke reeds gestart zijn, over het hoe en wat zult u ook nu weer uitgebreid geïnformeerd worden in deze uitgaven van uw eigen dorpskrant.

Veel nieuws of schokkende gebeurtenissen zijn er van redactie zijde niet te melden, rest ons u ook nu weer veel leesplezier toe te wensen met deze uitgave van de Foestumer.

De Redactie

AGENDA

Oktober:
11 Dropping groep 1 t/m 8, feestcommissie
12 Gescheiden koppelwedstrijd, HSV de Dobber
26 dropping, leeftijd vanaf voortgezet onderwijs, Feestcommissie

November:

11 Sint Maarten, lampionoptocht
20 Jaarlijkse bestuursvergadering HSV de Dobber
30 Intocht Sint Nicolaas

FAMILIEBERICHTEN

Geboren:

Augustus:

6 Alex Jacob, zoon van Adriaan en Saskia Schotanus, Flaaksikker 14

16 Nynke, dochter van Wilfred en Loekie Eekhof

Berichten uit ' It Pjuttersplak'

Zoals beloofd zullen we u eerst nog vertellen hoe ons schoolreisje was.
Om 8.45 uur zijn alle peuters, moeders en juffen in de auto vertrokken naar Het Sanjesvertier in Veenwouden.
Alle peuters konden daar veilig hun gang gaan.
Het springkussen, ballenbad, apenkooi, treintje, fietsjes, skelters, zandbak, klimrek, draaimolen stonden op ons te wachten.

Iedereen heeft zich geweldig vermaakt.
We hadden amper de tijd om te pauzeren onder het genot van drinken, chips en voor de ouders koffie met door juf Ria gebakken cake.

Om 11.15 waren we weer terug. Een mooie manier om de vakantie in te luiden.
's Avonds hebben de moeders al het speelgoed nog schoongemaakt zodat we na de vakantie weer fris konden beginnen.
Ondertussen is het nieuwe schooljaar van start gegaan.
Juf Nelie leert de kinderen van alles over vlinders die we nu buiten volop kunnen bewonderen.

Er zullen komende tijd weer veel peuters doorgaan naar de basisschool maar gelukkig staan de nieuwe peuters al klaar om de lege plekken op te vullen.
Mocht u vragen hebben over het reilen en zeilen van de peuterspeelzaal dan bent u van harte welkom bij een van de bestuursleden.
Voor de duidelijkheid noemen we ze nog even: Ymkje Hania, Martha van der Horn, Foekje Reitsma, Maaike Kempenaar en Ingrid Postma.

Net als in de snackbar willen we u vragen: Is het goed, vertel het door, heeft u opmerkingen zeg het ons.…

Met vriendelijke groet,

Het bestuur.

Zoals een ieder ruimschoots heeft kunnen ervaren, is het Westergeest/ Geestverruimend weekend een enorm succes gebleken.

De schatting over het aantal bezoekers, dat ons dorp heeft bezocht, ligt tussen de 1500 en de 2000 personen. Als organiserende vrijwilligerscommissie kunnen wij bij deze aantallen voor onze kleine dorp dus zeer tevreden terugzien op een geslaagd evenement.

Uiteraard had alles niet kunnen plaatsvinden, zonder een gedegen voorbereiding van onze plannen.

Zo heeft elk commissielid vanaf het begin zijn/haar specifieke taak gekregen; de een verzorgde de kunst, een ander regelde het straattheater, zorgde voor de muziek of cultuur en weer een ander voor de PR en de financiën.

Op het moment dat iedereen globaal zijn plannen op papier had gezet, zijn we een aantal avonden bij elkaar gaan zitten om de mogelijkheden te inventariseren en alles nader uit te diepen.

Vervolgens hebben we een voorlichtingsavond belegd voor de direct betrokkenen zoals bijvoorbeeld de horeca, de campings en de andere commissies in het dorp.

Tijdens deze voorlichtingsavond kregen we vele bruikbare tips. Omdat het steeds onze bedoeling is geweest om alle accommodaties gratis toegankelijk te houden, hebben we subsidiemogelijkheden en sponsoring door verschillende bedrijven onderzocht om daarmee toch een sluitende begroting te krijgen.

Toen het definitieve programma een feit was, zijn we bezig geweest met de PR. Denk aan het ontwerpen van programmaboekjes, aanplakbiljetten, het maken van persberichten etc.

Zeker ook aandacht was er voor het creëren van voldoende parkeergelegenheid en informatiepunten. Hierbij bleek de medewerking van vrijwilligers die ons tijdens dit weekend terzijde konden staan, onontbeerlijk; meer dan 80 vrijwilligers hebben ons fantastisch geholpen.

Helaas zat niet alles mee. Slechts enkele dagen voor het weekend dreigde het muziekfestival letterlijk en figuurlijk in het water te vallen door de hevige regenval. Het oorspronkelijke terrein bij de Camping Oan ‘e Swemmer bleek onbegaanbaar. Na diverse andere locaties bekeken te hebben en (heel) veel stress is toen besloten dit evenement te verplaatsen naar het terrein bij familie Van der Geest. De hele week voor het weekend zijn een aantal commissieleden, met opoffering van hun vakantie, bijna dag en nacht in touw geweest om de puntjes op de I te zetten. Er moest nogal wat gebeuren: het inrichten van de informatiepunten, het ophalen en plaatsen van parkeerborden, het bouwen van een compleet waterdicht podium, het inrichten van de logistiek op het muziekterrein, rijplaten aanbrengen, toiletunits halen en plaatsen, stroom, drink- en eetgelegenheid organiseren door het wegvallen van de camping, het instrueren van vrijwilligers kortom, teveel om op te noemen.

De stroom van bezoekers die ons dorp bezocht van zaterdagmorgen 11.00 uur eindigde pas zondagmiddag om 18.00 uur. Ook de kinderen hebben mateloos genoten van de clowns en het poppentheater in de schuur. De palingrokerij werd breed uitgemeten in de pers en was een enorm succes door de fijne sfeer op het Ljeppershiem. Ook de fresco’s in de kerk trokken vele belangstellenden.

Even dreigde het muziekfestival en het podium alsnog in het water te vallen door een enorme regenbui die urenlang aanhield maar gelukkig konden de muzikanten doorspelen en bleef het publiek trouw aanwezig onder kleurige paraplu’s en partytentjes.

Al met al zijn onze inspanningen niet voor niets geweest en kunnen we zeggen dat het iedereen enorm goed heeft gedaan. Als organisatie zijn we onder de indruk hoe uiteindelijk zoveel mensen belangeloos en met plezier hun steentje aan dit evenement hebben bijgedragen.

Langs deze weg willen wij nogmaals iedereen, die ofwel praktisch ofwel financieel, heeft geholpen van harte bedanken. Misschien dat er in de toekomst nog eens zoiets op poten gezet kan worden, want de toon is nu gezet.

Groeten,

Wanda, Froukje, Danieke, Han, Hennie, Akkie en Ted.

NIEUWS VAN DE FEESTCOMMISSIE

De vakantie is weer voorbij en de Feestcommissie heeft weer vergaderd en enkele activiteiten op de agenda gezet.

De fietstocht was een succes. Er deden 28 deelnemers aan mee en we hopen volgend jaar nog op een grotere deelname.

In overleg met de Culturele Commissie proberen we weer voor de wintermaanden disco-avonden te organiseren.

De commissie leek het mooi om met de kerst het dorp in Amerikaanse stijl aan te kleden met verlichting e.d. We hopen dan dat er per buurt iets aan wordt gedaan en er zijn leuke prijzen aan verbonden.

Nadere informatie volgt nog.

Verder worden er droppings voor jong en oud geregeld. Zie agenda.

Mocht iemand ideeën hebben, horen we ze graag.

is verhuisd naar:

www.westergeest.net

NIEUWS VAN VOETBALVERENIGING W.T.O.C.

Op 13 juli 2002 heeft Cambuur Leeuwarden in Oudwoude een wedstrijd gespeeld tegen een Regioteam. Er waren ruim 1000 bezoekers op Sportpark de Wygeast.

Bij aanvang van de wedstrijd was het eerst nog droog, maar halverwege de wedstrijd begon het te regenen en te onweren, zodat de wedstrijd 10 minuten voor het einde gestaakt moest worden.

Het regioteam, bestaande uit spelers van Broekster Boys, , Harkemase boys, Harkema Opeinde, Buitenpost, Friese Boys, Zwaagwesteinde zo, de Lauwers, Kollum en WTOC heeft een goede wedstrijd gespeeld. De uitslag was 6-0 voor Cambuur.

Al met al is het een zeer geslaagde wedstrijd geweest.

De vakantie is weer voorbij en inmiddels zijn de eerste oefenwedstrijden en bekerwedstrijden al weer gespeeld.

Omdat er nog niet veel nieuws te melden is over wedstrijden willen we de Foestrumer spe(e)l(st)ers van alle teams aan u voorstellen.

WTOC 1: Klaas Adema, Jaap L. Adema, Gosse Hoekstra, Tjeerd van der Land en Gosse Tjalsma.

WTOC 2: Jaap D. Adema, Hilco Rekker, Niek van der Veen.

WTOC 3: Peter Bosma, Piet Bruinsma, Sije van der Ploeg, Siebe van der Ploeg, Sape Schotanus, Geert Hoekstra.

WTOC DA 1 en 2:Anneke Adema, Danieke de Jong, Janke Liesbeth van der Veen, Antsje Tjalsma en Esther Oomens.

A-Junioren: Molle-Oebele Bethlehem, Jelle Wiersma.

C-junioren: Heine van Assen, Jacob-Jan Bijlstra, Heine de Bruin, Abele de Jong, Rene Kempenaar, Eeltsje van der Kooi, Jan Steenstra, Gerard Zijlstra.

Meisjesjunioren: Martha van Assen, Froukje van der Velde, Jojanneke Dijkstra. Siebregtsje Rekker

D-pupillen: Lyron Lenstra, Peter-Jan Loonstra, Piebe-Germ Pompstra, Durk Steenstra,.

E-Pupillen: Tjibbe-Jan van Assen, Tedo de Bruin, Erik Bruinsma, Sipke Bijlstra.

F1-Pupillen: Jaap de Bruin, Tim Dijkstra, Rudmer Loonstra, Bartele Nicolai, Jelle Geert Pompstra.

F2-pupillen: Mark Bruinsma.

H-Pupillen: Riemer-Dirk Bijlstra

Meisjes-pupillen: Tineke Brouwer, Anouk Dijkstra, Janna Dijkstra, Esmee Lenstra, Martha Nicolai.

Wij wensen jullie met je teamgenoten en leiders een sportief seizoen 2002/ 2003 toe.

Het bestuur van WTOC.

Fryske wysheden oer manlju

Ik bin altyd by’t ferstân trochrekke, sei de boer, doe’t ik jong wie, siet it yn ‘e âlderdom en no’t ik âld bin, sit it by de jeugd

Men kin nea witte wêr’t de fisk sit, sei de man en hy sette syn fûke yn ‘e daksgoate ( je weet nooit hoe een koe een haas vangt)

Slút freonskip mei dyn buorman, mar brek it sket net ôf.

Lekker fris, sei de man, doe’t er mei syn houten skonk yn ’t wetter omsloech

As de boer gjin oalje hat, dan pisset er yn ‘e lampe (hij is niet voor één gat te vangen)

Ik sjoch op gjin tûzen gûne, sei de man en hy seach yn it lege jildlaatsje

Foar jild skear ik in slak, sei de skearbaas (geld verzoent arbeid)

Dat is jonkheid, sei pake en sprong oer in lúsifersprikje

’t Giet op ’t lêst foar ’t leafdewurk, sei âlde Gauke en doe die hy twa sigarebantsjes by it âld papier.

Ik sit leaver ûnder de ko, sei de boer as ûnder de notaris (liever rustig melken dan in geldzorgen)

Net sa’n gek baantsje sei de beul, neat gjin neipraat

As omke wei is, dan is muoike der noch (niemand is onmisbaar)

Dat komt fansels werom, sei de boer, doe joech er syn baarch in stik spek (een spiering uitgooien om een kabeljauw te vangen)

Ik preekje hjoed allinnich foar de sliepers, de oaren kinne har wol deljaan

Us heit is sa fluch as in skytbij, sei de jonge, as in oar falt, hat hy allang lein

Ik moat myn fuotten sparje, sei de man en dêrom gyng er op ‘e knibbels lizzen (liever lui dan moe)

Hy is in hurd man op in weak tsiis ( ruwe bolster, blanke pit)

As de greidboer gûlt, laket de bouboer

Blauwe Fedde stiet oan ‘e doarsherne (binnenkort sterven)

It stiet kwalik, dat de hin kraait dêr’t de hoanne yn ‘e hûs is.(het is een kwalijke zaak als de man onder de pantoffel zit)

It wiif by de kij, de boer by de brij, dat jout in ferkearde buorkerij.

NIEUWS VAN H.S.V. "DE DOBBER"

Hengelsportvereniging De Dobber organiseert op 12 oktober 2002 een gescheiden koppelwedstrijd.

Inschrijvingen tot en met 9 oktober 2002 op telefoonnummer 0511-443919 of 444253

De wedstrijd is van 08.30 –12.30 uur

De kaarten zijn af te halen vanaf 07.00 uur in Café Foestrum te Westergeest.

De inleg is € 14,00 per koppel

Er wordt gevist bij Blauwverlaat en de Zwemmer. Vissen en voeren met gekleurde maden en verse de vase is niet toegestaan.

Vrije hengelkeuze.

Op woensdag 20 november 2002 houdt H.S.V. De Dobber haar jaarlijkse bestuursvergadering te Westergeest in café Foestrum om 20.00 uur.

Soere sûpenbrij en sûkertaai

(Foar de bern, troch G. Baarda)

Fan lytse Jan

Lytse Jan betocht wat prachtichs
Dêrfoar socht er op in dei
Ut syn heite spikerbakje
Alle blaukopspikers wei.
En dy sett’er op it fytspaad
Op har platte, rûne kop
Dat dêr stiene op in rychje
Tweintich puntsjes moai rjochtop
Doe gong Jan tefreden sitten
Efter ’t haachje yn it lân.
"As der aanst in fyts komt", tocht er
"Krijt dy fêst in lekke bân".
"Jan, jong", hearde hy doe roppen,
"Moatst de nije klean oan ha,
Want do meist mei heit en omke
Nei ús pake en beppe ta!"
Jan woe graach en samar wie hy
Kreas en skjin yn sneinske klean.
En doe seach er heit en dy al
Mei de fyts by it stekje stean
En hoe raar as ’t doe betearde
Ha jimm’ tink al lang al ret.
Heit ried midden troch de spikers!
En…. En mear fertel ik net.

Westergeest-Polen

Reisverslag 29 mei – 8 juni 2002

Na maanden van voorbereiding was het weer zo ver. De bus kon geladen worden. Dan denk je eerst, kunnen we dit allemaal wel meenemen. Maar na passen en meten is het gelukt.

Eerst de wasmachine en de centrifuge er in. Natuurlijk werd die volgestopt met levensmiddelen, die wij gekregen hadden van onze SRV-man. Ook hij wilde graag meewerken. Rollator, reiswieg, alles kreeg een plekje. ’s Morgens om 4 uur zijn wij vertrokken uit Foestrum en Jappie en Annie stonden al klaar, dus rijden maar.

Bij Oldenburg hebben we koffie gedronken en een broodje gegeten en we zetten onze reis door richting Bremen-Hannover-Braunschweig. Zo nu en dan koffie om bij de les te blijven. Maagdenburg-Potsdam-richting Berlijn. Wat ben je dan blij als je bij de grens bent Frankfurt a.d. Oder. Paspoorten opzoeken, maar ze maken hun daar niet zo druk hoor. Wij hebben bijna 1 uur voor de grens gestaan, Duitse post zo klaar. Poolse grenspost duurde al wat langer. En ja hoor, controle douane. De tafels stonden al klaar. Geert vertelde, dat het voor families was. Maar toen hij zei" Aufenmachen", dan voel je je echt onzeker. Annie en ik hadden elkaar bij de hand vast. Geert deed 1 deur open en toen zei hij, heeft u het zo in de rug, nou dat had hij ook. Toen God zij dank, zei hij: "Fahren sie weiter". Dus door het oog van de naald. Wie was deze keer onze beschermengel. Vlug naar het wisselkantoor. Wat was onze gastvrouw Moniek-Klemenski blij. Natuurlijk had ze de koffie al weer klaar.

Vele arme gezinnen hebben we weer blij gemaakt met kleding, levensmiddelen, ja noem maar op.

Heeft u belangstelling voor ons werk Foestrumers, vraag ook eens naar de videofilm.

De sponsors voor deze reis waren:

Henk en Ria Hoekstra en Piet Reitsma uit Triemen. H. Kooistra en Tjeerd en Annie uit Kollumerzwaag. J. Zwart Moddergat. H. Bergsma, Minke Adema, Eelkje Sipkema, Marten en Anja uit Westergeest, J. Kommerij uit Buitenpost en Geert Postma uit Twijzelerheide.

Deze personen hebben met elkaar een bedrag van 310 euro bijeengebracht.

Heel hartelijk dank namens Geert en Griet en Jappie en Annie.

Herinneringen (Uit de oude doos) IV

Winter 1928/1929

We lagen die winter weer op het Huis ter Noord en ik herinner me nog de oudejaarsavond, de hele avond ging het op een carbid-knallen in de verte en mijn vader wou op een gegeven moment ook wat laten horen en haalde zijn oude Colt te voorschijn en ontdekte dat het ding behoorlijk was gaan roesten, vooral binnen in de loop.

Ondanks dat probeerde hij het toch en stond op de bank onder de kap (ingang van de roef) met de kap een eindje open en stak daar zijn arm doorheen en trok af. Er gebeurde niets want de patroon ketste, hij zag af van verdere pogingen ook al omdat mijn moeder de hele tijd al stond te roepen dat hij moest ophouden.

Met de winter was het eerst kwakkelen en begin januari regende en vroor het op een nacht en gingen Roel en heit schaatsen op de Trekweg, een Mac Adam weg, wat niet meeviel omdat de stenen overal als bobbels door het ijs heen staken. Mijn vader zag er dan ook niet echt uit als een hardrijder zeker, want de vrouwen riepen op een gegeven moment tegen hem "It liket wol dosto de broek vol hast".

Op een dag mocht ik het schaatsen leren achter een stoel met de kinderen uit de buurt: Geertje (Meerstra), Hendrik en Aafke. We deden dit op een slootje naast het huis van Hendrik en Aafke. We zaten de helft van de tijd op de kant en gingen dan om de beurt een stukje krabbelen en riepen dan: "sa goed kin us heit ride". Heit kwam nog even kijken of het ijs wel sterk genoeg was en het verbaasde mij dat hij dit deed door schijnbaar moeiteloos het ijs vervaarlijk te laten kraken, gelukkig mochten we doorrijden van hem, maar moesten bij de kanten goed opletten.

Eind januari kwam oom Klaas op schaatsen de krant brengen na één nacht strenge vorst (vanaf de Lange brug naar Huis ter Noord), alleen bij de bruggen moest hij nog ‘klùnen’. Mijn broer Tjalling en ik hadden net de bof gehad en hij had nog een luier om het hoofd met een snee warm roggebrood erin.

Het vroor toen verschrikkelijk met een harde wind die door alles heen ging en mijn moeder kwam wel eens met een stijfbevroren dweil van buiten, die ze net daarvoor in een wak naast het schip had uitgespoeld. In februari toen de dagen gingen lengen, de felle vorst wat afnam en de zon meer macht kreeg, gingen we op de vaart schaatsen, eerst nog achter de stoel maar een paar dagen later los.

Het werd later ook een leuk spelletje om met het aardappelschillenbakje van boven van het polderdijkje naar beneden te glijden op de ijskorst die ontstond doordat de zon de bovenste laag sneeuw enigszins smolt die ‘s nachts weer spijkerhard vroor en zo een prachtige glijbaan creëerde.

De vaarten werden toen nog meer dan de wegen voor alle vervoer gebruikt, en toen het ijs dan ook sterk genoeg was ging alles via het ijs, zoals paard en wagens en de enkele auto’s die er waren, het ijs was vlakker denk ik. Het was waar je ook kwam altijd gezellig druk, vooral toen het weer een beetje milder werd zoals de laatste weken van de vorstperiode.

Op een dag toen ik in de buurt aan het schaatsen was, ik gebruikte de stoel al lang niet meer, kwam ik een stel tegen die aan de stok reden en mij pas op het laatste moment zagen en in de verwarring passeerden ze mij elk aan een kant met de stok tussen hen in, met het gevolg dat ik een klap tegen het hoofd kreeg en met het hoofd tegen het ijs smakte. Het gebeurde vlak bij het schip en ik werd snel naar binnen gebracht, men was bang voor een hersenschudding, maar het viel allemaal geweldig mee.

De volgende dag reed ik al weer rond en een week later reed ik in mijn eentje op schaatsen naar de Langebrug met een klein pakje met wat kleren op mijn rug met de klompen er bovenop, om bij pake en beppe een tijdje te logeren. Daar was het pas gezellig, mijn ooms en pake en nog wat anderen hadden er allemaal een tent met chocolademelk, koek en snoep, wat wel inhield dat ze er met elkaar ook een grote ovale baan schoonhielden op de Nieuwe Zwemmer voor de schaatsers en waar het ‘s avonds enorm druk kon zijn, vooral als de maan scheen.

Ik was er nog toen de dooi inviel op 10 maart en oom Jan ‘de schilder’ heeft mij de volgende dag op de slee naar huis gebracht met een dikke laag water op het ijs. Vader en moeder waren 10 maart ‘s morgens vroeg nog op schaatsen naar de ‘Poffert’ (een brug even ten Westen van Hoogkerk) gegaan om mijn broer Jan op te zoeken. Zijn pleegouders (Pieter en Martje de Vries) waren inmiddels verhuisd van de Trekvaart naar die buurt omdat Pieter daar een baan als brugwachter had gekregen en Jan ging naar de naburige school in Oostwolde. Ze moesten ‘s avonds met de trein, de bus en lopende weer terug. Pieter is later nog een paar jaar brugwachter in Vlagtwedde (Gr.) geweest en na zijn pensionering aan de Korte Laan te Kollumerzwaag gaan wonen.

Een paar dagen later kwamen er allerlei grote vissen boven zwemmen in het dooiwater op het ijs, dat door de stijging van het water en doordat het aan de kanten van de vaart nog vast zat aan de wal, bovenop het ijs stond. Ik keek me de ogen uit het hoofd, omdat ik nog nooit zulke grote vissen had gezien en had geen flauw vermoeden dat die ook in het water leefden.

Mijn vader en Roel gingen ze vangen, ten Oosten van de Huisternoorder brug, zich met één hand vasthoudend aan de takken van de lage wilgen ter plekke (die er nog steeds staan) en in de andere hand een vlijmscherpe stalen etensvork, waaraan de vissen werden gespietst. Mijn vader heeft toen een paar dagen vis staan bakken en de hele buurt at gebakken vis.

De grote wereld

De paar weken na die winter ging ik zo veel mogelijk naar de school op de Triemen en leerde meteen de ‘grote wereld’ kennen. Van mijn ouders had ik een mooie houten griffeldoos meegekregen en liet hem trots als een pauw zien aan de andere kinderen. Lieuwe ‘Hert’, zijn echte achternaam heb ik nooit gekend, vond hem ook prachtig en wou ruilen voor een oud zakmes. Aanvankelijk wilde ik dat niet maar hij wist de ruil zo mooi voor te stellen en wat je allemaal wel niet kon met een mes, hij won en we ruilden.

Wat later op de dag, de kachel stond plaatselijk roodgloeiend, hield hij het deksel van de doos tegen de kachel en brandde van het ronde vooreind ± een halve cm af. Hij had de aardigheid eraf en wou weer terug ruilen, maar ik wou dat half verbrande ding niet weer terug hebben.

De juffrouw besliste anders en ik zat met een beschadigde griffeldoos, in die tijd was ik ook al heel zuinig op mijn spullen en vond het maar waardeloos. Omdat dat soort dingen altijd op school werden bewaard, hebben mijn ouders het nooit geweten en heb ik hem tot mijn laatste dag op de lagere school zo gebruikt.

Een paar dagen later nam ik een piepklein palinkje (± 8 cm) dat ik ergens op het ijs in de vaart had gevangen, mee in een jampotje om aan de juffrouw te laten zien. Op de terugweg van school werd ik opgewacht door Haaie Heins (±12 jaar) een aangenomen kind van de familie Westerhof en die liet hem zwemmen in een klein slootje langs de weg. Ik was heel erg verdrietig, want mijn bedoeling was geweest hem weer te laten zwemmen waar ik hem had gevonden en dacht toen dat hij nu nooit zijn moeder terug zou kunnen vinden.

Op een middag moest ik zo nodig, een grote boodschap, en daar ik niet anders gewend was dan dat thuis te doen, zat ik de rest van de middag op hete kolen en toen ik eindelijk naar huis mocht, ging het dan ook in één run naar huis. Helaas.... de laatste meters haalde ik net niet en kreeg van mijn moeder ook nog op de billen, omdat ik als grote jongen zoiets nog in mijn broek deed.

Op weg naar school ging ik nooit langs de 'Mounste wei' maar binnendoor door het land en kwam dan ongeveer honderd meter vanaf het brugje uit, langs een geknotte populier die bovenin een holte had waarin bladeren en stof vergingen en daar vormde zich dan prachtige zwarte humusaarde.

Ik herinner me nog dat mijn broer Jan daar in het voorjaar van 1928 modder uit moest halen voor in de bloempotten van Martje, zijn pleegmoeder die toen nog aan de Trek weg woonde.

De boom was toen al ± 80 jaar denk ik en bijna 50 jaar later (aug. '77), de boom was toen helemaal in tweeën gespeten, heb ik er een paar mooie foto's van gemaakt en nog later (‘89) heb ik hem nog eens op videofilm vastgelegd, er stonden toen enorme stammen op want ze hadden hem in ± 30 jaar niet gesnoeid en die hingen een heel eind uit elkaar.

In diezelfde herfst is hij gesneuveld in een Zuidwesterstorm.

Geale

Ut us ferline

•  
• 1912 - in bolle fan de 'Bolleferiening' fan Westergeast wie de lêste wiken sa gefaarlik dat net ien by it bist doarde te kommen. It kaam sa fier dat it bist in augustus deasketten wurde moast: "met het eerste schot lag hij terneer geveld". Op 27 febrewaris, op de jiergearkomste fan de skoalleferiening, nimt Halbesma it wurd. Hy wol it "vrouwelijk geslacht" ek talitte op dizze byienkomsten, mar it mearendiel fan de oanwêzigen is dêr op tsjin … Pietje Bosgraaf, de suster fan Freark Bosgraaf (sjoch hjirre ûnder), slagge yn 'e simmer fan 1927 foar har eksamen Nuttige Hantwurken. 'Juffrou Piet' Bosgraaf kaam op 22 septimber 1984 yn Kollum te ferstjerren doe 't hja 91 jier âld wie. Ek yn 'e simmer fan 1927 hakte in jonkje fan R. Kloosterman hast trije fingers fan de hannen fan syn freon. It wie in ûnk mei in bile. It jonkje rekke nei Grins. It bestjoer fan de skoalleferiening kaam yn oktober 1927 byelkoar en spruts oer de oanstellingsakte foar it skoallepersoniel: "moet er ook een rem in voorkomen betreffende hinderlijke liefdesbetrekkingen van het personeel onderling?". It bestjoer kaam d'r net alhier út mar spruts wol de "vingerwijzing" út dat de "onderwijzers verplicht is zich eerbaar te kleden". Fiif jier letter, yn 1932, makket it bestjoer in alteraasje oer de freonskip tusken master Van Wessel en juf Banga. Mar de foarsitter en dûmny hawwe "de vaste overtuiging dat het geen liefdesbetrekkingen zijn, maar vriendschapsbanden". Ien fan de bestjoersleden hat der lykwols muoite mei! Dûmny sil master en juf in brief skriuwe mei "ernstige vermaningen en vriendelijke terechtwijzingen". Yn'e winter fan 1937 waard de fyts fan Freark Bosgraaf (sjoch fierder) stellen. Nijs út 1972
• It is 2 july. De ôfdieling Westergeast fan de "Fryske Ljeppersboun" het in fierljepwedstriid organisearre op it Ljeppershiem. Ien fan de 70 dielnimmers sprong mei 14,38 meter it fierste.

Nijs út 1982

•  
• Freark Bosgraaf (94 jier) en Eelkje Merkus (92 jier) wiene 70 jier trout. En dêrom hiene hja feest yn 'e Fokkema's Pleats. Harren wente oan de Woarven (nûmer 18) wie alhier fersierd troch de buorlju en muzykferiening de Bazuin kaam in serenade bringen. De beide minsken wiene " goed sûn en goed by de tiid" sa skreaun de Kollumer krante.

Nijs út 1992

•  
• Roel Adema en Germ kuipers ha 6 oeren lang yn it tsjuster fêst sitten op it Waad. Harren boatsje siet fêst op in sânplaat. "Wy hiene de dea foar ús eagen" sei Roel Adema letter.

Ybele Steenstra,

e-mail: y.steenstra@chello.nl