Foestrumer
September 2002
REDACTIELEDEN
C. Loonstra
O. Bijlstra
J. Wiersma
J. de Bruin
Fam. Meyer
(verspreiding)
Ronnie van
Assen (vormgeving)
Bankrekening:
321511220
Rabobank
Kollum
Kopij voor
de eerstkomende FOESTRUMER inleveren vóór
20
november 2002
inleveren
bij mevr. J. Wiersma, E. Meinertswei 11,
Westergeest,
tel. 0511 - 44 47 26
E-mail:
m.wiersma01@chello.nl
De volgende
inleverdatum:
20 november
2002
Jaargang:
13 Nummer: 3
Beste
dorpsgenoten.
Het is weer voorbij de grillige zomer, een zomer met
uitersten, van bloedheet tot vreselijk nat, maar ten
aanzien van andere delen van Europa hebben we nog niks te
klagen gehad.
Zoals al gezegd de zomer is weer voorbij en we gaan de
herfst te gemoed, de tijd die nu weer aanbreekt heeft
natuurlijk ook zijn bekoringen, maar ook een drukke tijd
breekt weer aan voor alle verenigingen, welke weer in de
startblokken staan om weer met hun activiteiten te
beginnen, of welke reeds gestart zijn, over het hoe en
wat zult u ook nu weer uitgebreid geïnformeerd worden in
deze uitgaven van uw eigen dorpskrant.
Veel nieuws of schokkende gebeurtenissen zijn er van
redactie zijde niet te melden, rest ons u ook nu weer
veel leesplezier toe te wensen met deze uitgave van de
Foestumer.
De Redactie
AGENDA
Oktober:
11 Dropping groep 1 t/m 8, feestcommissie
12 Gescheiden koppelwedstrijd, HSV de Dobber
26 dropping, leeftijd vanaf voortgezet onderwijs,
Feestcommissie
November:
11 Sint Maarten, lampionoptocht
20 Jaarlijkse bestuursvergadering HSV de
Dobber
30 Intocht Sint Nicolaas
FAMILIEBERICHTEN
Geboren:
Augustus:
6 Alex Jacob, zoon van Adriaan en Saskia
Schotanus, Flaaksikker 14
16 Nynke, dochter van Wilfred en Loekie
Eekhof
Berichten
uit ' It Pjuttersplak'
Zoals beloofd zullen we u eerst nog vertellen hoe ons
schoolreisje was.
Om 8.45 uur zijn alle peuters, moeders en juffen in de
auto vertrokken naar Het Sanjesvertier in Veenwouden.
Alle peuters konden daar veilig hun gang gaan.
Het springkussen, ballenbad, apenkooi, treintje,
fietsjes, skelters, zandbak, klimrek, draaimolen stonden
op ons te wachten.
Iedereen heeft zich geweldig vermaakt.
We hadden amper de tijd om te pauzeren onder het genot
van drinken, chips en voor de ouders koffie met door juf
Ria gebakken cake.
Om 11.15 waren we weer terug. Een mooie manier om de
vakantie in te luiden.
's Avonds hebben de moeders al het speelgoed nog
schoongemaakt zodat we na de vakantie weer fris konden
beginnen.
Ondertussen is het nieuwe schooljaar van start gegaan.
Juf Nelie leert de kinderen van alles over vlinders die
we nu buiten volop kunnen bewonderen.
Er zullen komende tijd weer veel peuters doorgaan naar
de basisschool maar gelukkig staan de nieuwe peuters al
klaar om de lege plekken op te vullen.
Mocht u vragen hebben over het reilen en zeilen van de
peuterspeelzaal dan bent u van harte welkom bij een van
de bestuursleden.
Voor de duidelijkheid noemen we ze nog even: Ymkje Hania,
Martha van der Horn, Foekje Reitsma, Maaike Kempenaar en
Ingrid Postma.
Net als in de snackbar willen we u vragen: Is het
goed, vertel het door, heeft u opmerkingen zeg het
ons.
Met vriendelijke groet,
Het bestuur.
Zoals een ieder ruimschoots heeft kunnen ervaren, is
het Westergeest/ Geestverruimend weekend een enorm succes
gebleken.
De schatting over het aantal bezoekers, dat ons dorp
heeft bezocht, ligt tussen de 1500 en de 2000 personen.
Als organiserende vrijwilligerscommissie kunnen wij bij
deze aantallen voor onze kleine dorp dus zeer tevreden
terugzien op een geslaagd evenement.
Uiteraard had alles niet kunnen plaatsvinden, zonder
een gedegen voorbereiding van onze plannen.
Zo heeft elk commissielid vanaf het begin zijn/haar
specifieke taak gekregen; de een verzorgde de kunst, een
ander regelde het straattheater, zorgde voor de muziek of
cultuur en weer een ander voor de PR en de financiën.
Op het moment dat iedereen globaal zijn plannen op
papier had gezet, zijn we een aantal avonden bij elkaar
gaan zitten om de mogelijkheden te inventariseren en
alles nader uit te diepen.
Vervolgens hebben we een voorlichtingsavond belegd
voor de direct betrokkenen zoals bijvoorbeeld de horeca,
de campings en de andere commissies in het dorp.
Tijdens deze voorlichtingsavond kregen we vele
bruikbare tips. Omdat het steeds onze bedoeling is
geweest om alle accommodaties gratis toegankelijk te
houden, hebben we subsidiemogelijkheden en sponsoring
door verschillende bedrijven onderzocht om daarmee toch
een sluitende begroting te krijgen.
Toen het definitieve programma een feit was, zijn we
bezig geweest met de PR. Denk aan het ontwerpen van
programmaboekjes, aanplakbiljetten, het maken van
persberichten etc.
Zeker ook aandacht was er voor het creëren van
voldoende parkeergelegenheid en informatiepunten. Hierbij
bleek de medewerking van vrijwilligers die ons tijdens
dit weekend terzijde konden staan, onontbeerlijk; meer
dan 80 vrijwilligers hebben ons fantastisch geholpen.
Helaas zat niet alles mee. Slechts enkele dagen voor
het weekend dreigde het muziekfestival letterlijk en
figuurlijk in het water te vallen door de hevige
regenval. Het oorspronkelijke terrein bij de Camping Oan
e Swemmer bleek onbegaanbaar. Na diverse andere
locaties bekeken te hebben en (heel) veel stress is toen
besloten dit evenement te verplaatsen naar het terrein
bij familie Van der Geest. De hele week voor het weekend
zijn een aantal commissieleden, met opoffering van hun
vakantie, bijna dag en nacht in touw geweest om de
puntjes op de I te zetten. Er moest nogal wat gebeuren:
het inrichten van de informatiepunten, het ophalen en
plaatsen van parkeerborden, het bouwen van een compleet
waterdicht podium, het inrichten van de logistiek op het
muziekterrein, rijplaten aanbrengen, toiletunits halen en
plaatsen, stroom, drink- en eetgelegenheid organiseren
door het wegvallen van de camping, het instrueren van
vrijwilligers kortom, teveel om op te noemen.
De stroom van bezoekers die ons dorp bezocht van
zaterdagmorgen 11.00 uur eindigde pas zondagmiddag om
18.00 uur. Ook de kinderen hebben mateloos genoten van de
clowns en het poppentheater in de schuur. De
palingrokerij werd breed uitgemeten in de pers en was een
enorm succes door de fijne sfeer op het Ljeppershiem. Ook
de frescos in de kerk trokken vele
belangstellenden.
Even dreigde het muziekfestival en het podium alsnog
in het water te vallen door een enorme regenbui die
urenlang aanhield maar gelukkig konden de muzikanten
doorspelen en bleef het publiek trouw aanwezig onder
kleurige paraplus en partytentjes.
Al met al zijn onze inspanningen niet voor niets
geweest en kunnen we zeggen dat het iedereen enorm goed
heeft gedaan. Als organisatie zijn we onder de indruk hoe
uiteindelijk zoveel mensen belangeloos en met plezier hun
steentje aan dit evenement hebben bijgedragen.
Langs deze weg willen wij nogmaals iedereen, die ofwel
praktisch ofwel financieel, heeft geholpen van harte
bedanken. Misschien dat er in de toekomst nog eens zoiets
op poten gezet kan worden, want de toon is nu gezet.
Groeten,
Wanda, Froukje, Danieke, Han, Hennie,
Akkie en Ted.
NIEUWS
VAN DE FEESTCOMMISSIE
De vakantie is weer voorbij en de Feestcommissie heeft
weer vergaderd en enkele activiteiten op de agenda gezet.
De fietstocht was een succes. Er deden 28 deelnemers
aan mee en we hopen volgend jaar nog op een grotere
deelname.
In overleg met de Culturele Commissie proberen we weer
voor de wintermaanden disco-avonden te organiseren.
De commissie leek het mooi om met de kerst het dorp in
Amerikaanse stijl aan te kleden met verlichting e.d. We
hopen dan dat er per buurt iets aan wordt gedaan en er
zijn leuke prijzen aan verbonden.
Nadere informatie volgt nog.
Verder worden er droppings voor jong en oud geregeld.
Zie agenda.
Mocht iemand ideeën hebben, horen we ze graag.
is verhuisd naar:
www.westergeest.net
NIEUWS
VAN VOETBALVERENIGING W.T.O.C.
Op 13 juli 2002 heeft Cambuur Leeuwarden in Oudwoude
een wedstrijd gespeeld tegen een Regioteam. Er waren ruim
1000 bezoekers op Sportpark de Wygeast.
Bij aanvang van de wedstrijd was het eerst nog droog,
maar halverwege de wedstrijd begon het te regenen en te
onweren, zodat de wedstrijd 10 minuten voor het einde
gestaakt moest worden.
Het regioteam, bestaande uit spelers van Broekster
Boys, , Harkemase boys, Harkema Opeinde, Buitenpost,
Friese Boys, Zwaagwesteinde zo, de Lauwers, Kollum en
WTOC heeft een goede wedstrijd gespeeld. De uitslag was
6-0 voor Cambuur.
Al met al is het een zeer geslaagde wedstrijd geweest.
De vakantie is weer voorbij en inmiddels zijn de
eerste oefenwedstrijden en bekerwedstrijden al weer
gespeeld.
Omdat er nog niet veel nieuws te melden is over
wedstrijden willen we de Foestrumer spe(e)l(st)ers van
alle teams aan u voorstellen.
WTOC 1: Klaas Adema, Jaap L. Adema, Gosse Hoekstra,
Tjeerd van der Land en Gosse Tjalsma.
WTOC 2: Jaap D. Adema, Hilco Rekker, Niek van der
Veen.
WTOC 3: Peter Bosma, Piet Bruinsma, Sije van der
Ploeg, Siebe van der Ploeg, Sape Schotanus, Geert
Hoekstra.
WTOC DA 1 en 2:Anneke Adema, Danieke de Jong, Janke
Liesbeth van der Veen, Antsje Tjalsma en Esther Oomens.
A-Junioren: Molle-Oebele Bethlehem, Jelle Wiersma.
C-junioren: Heine van Assen, Jacob-Jan Bijlstra, Heine
de Bruin, Abele de Jong, Rene Kempenaar, Eeltsje van der
Kooi, Jan Steenstra, Gerard Zijlstra.
Meisjesjunioren: Martha van Assen, Froukje van der
Velde, Jojanneke Dijkstra. Siebregtsje Rekker
D-pupillen: Lyron Lenstra, Peter-Jan Loonstra,
Piebe-Germ Pompstra, Durk Steenstra,.
E-Pupillen: Tjibbe-Jan van Assen, Tedo de Bruin, Erik
Bruinsma, Sipke Bijlstra.
F1-Pupillen: Jaap de Bruin, Tim Dijkstra, Rudmer
Loonstra, Bartele Nicolai, Jelle Geert Pompstra.
F2-pupillen: Mark Bruinsma.
H-Pupillen: Riemer-Dirk Bijlstra
Meisjes-pupillen: Tineke Brouwer, Anouk Dijkstra,
Janna Dijkstra, Esmee Lenstra, Martha Nicolai.
Wij wensen jullie met je teamgenoten en leiders een
sportief seizoen 2002/ 2003 toe.
Het bestuur van WTOC.
Fryske
wysheden oer manlju
Ik bin altyd byt ferstân trochrekke, sei de
boer, doet ik jong wie, siet it yn e
âlderdom en not ik âld bin, sit it by de jeugd
Men kin nea witte wêrt de fisk sit, sei de man
en hy sette syn fûke yn e daksgoate ( je weet
nooit hoe een koe een haas vangt)
Slút freonskip mei dyn buorman, mar brek it sket net
ôf.
Lekker fris, sei de man, doet er mei syn houten
skonk yn t wetter omsloech
As de boer gjin oalje hat, dan pisset er yn e
lampe (hij is niet voor één gat te vangen)
Ik sjoch op gjin tûzen gûne, sei de man en hy seach
yn it lege jildlaatsje
Foar jild skear ik in slak, sei de skearbaas (geld
verzoent arbeid)
Dat is jonkheid, sei pake en sprong oer in
lúsifersprikje
t Giet op t lêst foar t leafdewurk,
sei âlde Gauke en doe die hy twa sigarebantsjes by it
âld papier.
Ik sit leaver ûnder de ko, sei de boer as ûnder de
notaris (liever rustig melken dan in geldzorgen)
Net san gek baantsje sei de beul, neat gjin
neipraat
As omke wei is, dan is muoike der noch (niemand is
onmisbaar)
Dat komt fansels werom, sei de boer, doe joech er syn
baarch in stik spek (een spiering uitgooien om een
kabeljauw te vangen)
Ik preekje hjoed allinnich foar de sliepers, de oaren
kinne har wol deljaan
Us heit is sa fluch as in skytbij, sei de jonge, as in
oar falt, hat hy allang lein
Ik moat myn fuotten sparje, sei de man en dêrom gyng
er op e knibbels lizzen (liever lui dan moe)
Hy is in hurd man op in weak tsiis ( ruwe bolster,
blanke pit)
As de greidboer gûlt, laket de bouboer
Blauwe Fedde stiet oan e doarsherne (binnenkort
sterven)
It stiet kwalik, dat de hin kraait dêrt de
hoanne yn e hûs is.(het is een kwalijke zaak
als de man onder de pantoffel zit)
It wiif by de kij, de boer by de brij, dat jout in
ferkearde buorkerij.
NIEUWS
VAN H.S.V. "DE DOBBER"
Hengelsportvereniging De Dobber organiseert op 12
oktober 2002 een gescheiden koppelwedstrijd.
Inschrijvingen tot en met 9 oktober 2002 op
telefoonnummer 0511-443919 of 444253
De wedstrijd is van 08.30 12.30 uur
De kaarten zijn af te halen vanaf 07.00 uur in Café
Foestrum te Westergeest.
De inleg is 14,00 per koppel
Er wordt gevist bij Blauwverlaat en de Zwemmer. Vissen
en voeren met gekleurde maden en verse de vase is niet
toegestaan.
Vrije hengelkeuze.
Op woensdag 20 november 2002 houdt H.S.V. De Dobber
haar jaarlijkse bestuursvergadering te Westergeest in
café Foestrum om 20.00 uur.
Soere
sûpenbrij en sûkertaai
(Foar de bern, troch G. Baarda)
Fan lytse Jan
Lytse Jan betocht wat prachtichs
Dêrfoar socht er op in dei
Ut syn heite spikerbakje
Alle blaukopspikers wei.
En dy setter op it fytspaad
Op har platte, rûne kop
Dat dêr stiene op in rychje
Tweintich puntsjes moai rjochtop
Doe gong Jan tefreden sitten
Efter t haachje yn it lân.
"As der aanst in fyts komt", tocht er
"Krijt dy fêst in lekke bân".
"Jan, jong", hearde hy doe roppen,
"Moatst de nije klean oan ha,
Want do meist mei heit en omke
Nei ús pake en beppe ta!"
Jan woe graach en samar wie hy
Kreas en skjin yn sneinske klean.
En doe seach er heit en dy al
Mei de fyts by it stekje stean
En hoe raar as t doe betearde
Ha jimm tink al lang al ret.
Heit ried midden troch de spikers!
En
. En mear fertel ik net.
Westergeest-Polen
Reisverslag 29 mei 8 juni
2002
Na maanden van voorbereiding was het weer zo ver. De
bus kon geladen worden. Dan denk je eerst, kunnen we dit
allemaal wel meenemen. Maar na passen en meten is het
gelukt.
Eerst de wasmachine en de centrifuge er in. Natuurlijk
werd die volgestopt met levensmiddelen, die wij gekregen
hadden van onze SRV-man. Ook hij wilde graag meewerken.
Rollator, reiswieg, alles kreeg een plekje. s
Morgens om 4 uur zijn wij vertrokken uit Foestrum en
Jappie en Annie stonden al klaar, dus rijden maar.
Bij Oldenburg hebben we koffie gedronken en een
broodje gegeten en we zetten onze reis door richting
Bremen-Hannover-Braunschweig. Zo nu en dan koffie om bij
de les te blijven. Maagdenburg-Potsdam-richting Berlijn.
Wat ben je dan blij als je bij de grens bent Frankfurt
a.d. Oder. Paspoorten opzoeken, maar ze maken hun daar
niet zo druk hoor. Wij hebben bijna 1 uur voor de grens
gestaan, Duitse post zo klaar. Poolse grenspost duurde al
wat langer. En ja hoor, controle douane. De tafels
stonden al klaar. Geert vertelde, dat het voor families
was. Maar toen hij zei" Aufenmachen", dan voel
je je echt onzeker. Annie en ik hadden elkaar bij de hand
vast. Geert deed 1 deur open en toen zei hij, heeft u het
zo in de rug, nou dat had hij ook. Toen God zij dank, zei
hij: "Fahren sie weiter". Dus door het oog van
de naald. Wie was deze keer onze beschermengel. Vlug naar
het wisselkantoor. Wat was onze gastvrouw
Moniek-Klemenski blij. Natuurlijk had ze de koffie al
weer klaar.
Vele arme gezinnen hebben we weer blij gemaakt met
kleding, levensmiddelen, ja noem maar op.
Heeft u belangstelling voor ons werk Foestrumers,
vraag ook eens naar de videofilm.
De sponsors voor deze reis waren:
Henk en Ria Hoekstra en Piet Reitsma uit Triemen. H.
Kooistra en Tjeerd en Annie uit Kollumerzwaag. J. Zwart
Moddergat. H. Bergsma, Minke Adema, Eelkje Sipkema,
Marten en Anja uit Westergeest, J. Kommerij uit
Buitenpost en Geert Postma uit Twijzelerheide.
Deze personen hebben met elkaar een bedrag van 310
euro bijeengebracht.
Heel hartelijk dank namens Geert en
Griet en Jappie en Annie.
Herinneringen
(Uit de oude doos) IV
Winter 1928/1929
We lagen die winter weer op het Huis ter Noord en ik
herinner me nog de oudejaarsavond, de hele avond ging het
op een carbid-knallen in de verte en mijn vader wou op
een gegeven moment ook wat laten horen en haalde zijn
oude Colt te voorschijn en ontdekte dat het ding
behoorlijk was gaan roesten, vooral binnen in de loop.
Ondanks dat probeerde hij het toch en stond op de bank
onder de kap (ingang van de roef) met de kap een eindje
open en stak daar zijn arm doorheen en trok af. Er
gebeurde niets want de patroon ketste, hij zag af van
verdere pogingen ook al omdat mijn moeder de hele tijd al
stond te roepen dat hij moest ophouden.
Met de winter was het eerst kwakkelen en begin januari
regende en vroor het op een nacht en gingen Roel en heit
schaatsen op de Trekweg, een Mac Adam weg, wat niet
meeviel omdat de stenen overal als bobbels door het ijs
heen staken. Mijn vader zag er dan ook niet echt uit als
een hardrijder zeker, want de vrouwen riepen op een
gegeven moment tegen hem "It liket wol dosto de
broek vol hast".
Op een dag mocht ik het schaatsen leren achter een
stoel met de kinderen uit de buurt: Geertje (Meerstra),
Hendrik en Aafke. We deden dit op een slootje naast het
huis van Hendrik en Aafke. We zaten de helft van de tijd
op de kant en gingen dan om de beurt een stukje krabbelen
en riepen dan: "sa goed kin us heit ride". Heit
kwam nog even kijken of het ijs wel sterk genoeg was en
het verbaasde mij dat hij dit deed door schijnbaar
moeiteloos het ijs vervaarlijk te laten kraken, gelukkig
mochten we doorrijden van hem, maar moesten bij de kanten
goed opletten.
Eind januari kwam oom Klaas op schaatsen de krant
brengen na één nacht strenge vorst (vanaf de Lange brug
naar Huis ter Noord), alleen bij de bruggen moest hij nog
klùnen. Mijn broer Tjalling en ik hadden net
de bof gehad en hij had nog een luier om het hoofd met
een snee warm roggebrood erin.
Het vroor toen verschrikkelijk met een harde wind die
door alles heen ging en mijn moeder kwam wel eens met een
stijfbevroren dweil van buiten, die ze net daarvoor in
een wak naast het schip had uitgespoeld. In februari toen
de dagen gingen lengen, de felle vorst wat afnam en de
zon meer macht kreeg, gingen we op de vaart schaatsen,
eerst nog achter de stoel maar een paar dagen later los.
Het werd later ook een leuk spelletje om met het
aardappelschillenbakje van boven van het polderdijkje
naar beneden te glijden op de ijskorst die ontstond
doordat de zon de bovenste laag sneeuw enigszins smolt
die s nachts weer spijkerhard vroor en zo een
prachtige glijbaan creëerde.
De vaarten werden toen nog meer dan de wegen voor alle
vervoer gebruikt, en toen het ijs dan ook sterk genoeg
was ging alles via het ijs, zoals paard en wagens en de
enkele autos die er waren, het ijs was vlakker denk
ik. Het was waar je ook kwam altijd gezellig druk, vooral
toen het weer een beetje milder werd zoals de laatste
weken van de vorstperiode.
Op een dag toen ik in de buurt aan het schaatsen was,
ik gebruikte de stoel al lang niet meer, kwam ik een stel
tegen die aan de stok reden en mij pas op het laatste
moment zagen en in de verwarring passeerden ze mij elk
aan een kant met de stok tussen hen in, met het gevolg
dat ik een klap tegen het hoofd kreeg en met het hoofd
tegen het ijs smakte. Het gebeurde vlak bij het schip en
ik werd snel naar binnen gebracht, men was bang voor een
hersenschudding, maar het viel allemaal geweldig mee.
De volgende dag reed ik al weer rond en een week later
reed ik in mijn eentje op schaatsen naar de Langebrug met
een klein pakje met wat kleren op mijn rug met de klompen
er bovenop, om bij pake en beppe een tijdje te logeren.
Daar was het pas gezellig, mijn ooms en pake en nog wat
anderen hadden er allemaal een tent met chocolademelk,
koek en snoep, wat wel inhield dat ze er met elkaar ook
een grote ovale baan schoonhielden op de Nieuwe Zwemmer
voor de schaatsers en waar het s avonds enorm druk
kon zijn, vooral als de maan scheen.
Ik was er nog toen de dooi inviel op 10 maart en oom
Jan de schilder heeft mij de volgende dag op
de slee naar huis gebracht met een dikke laag water op
het ijs. Vader en moeder waren 10 maart s morgens
vroeg nog op schaatsen naar de Poffert (een
brug even ten Westen van Hoogkerk) gegaan om mijn broer
Jan op te zoeken. Zijn pleegouders (Pieter en Martje de
Vries) waren inmiddels verhuisd van de Trekvaart naar die
buurt omdat Pieter daar een baan als brugwachter had
gekregen en Jan ging naar de naburige school in
Oostwolde. Ze moesten s avonds met de trein, de bus
en lopende weer terug. Pieter is later nog een paar jaar
brugwachter in Vlagtwedde (Gr.) geweest en na zijn
pensionering aan de Korte Laan te Kollumerzwaag gaan
wonen.
Een paar dagen later kwamen er allerlei grote vissen
boven zwemmen in het dooiwater op het ijs, dat door de
stijging van het water en doordat het aan de kanten van
de vaart nog vast zat aan de wal, bovenop het ijs stond.
Ik keek me de ogen uit het hoofd, omdat ik nog nooit
zulke grote vissen had gezien en had geen flauw vermoeden
dat die ook in het water leefden.
Mijn vader en Roel gingen ze vangen, ten Oosten van de
Huisternoorder brug, zich met één hand vasthoudend aan
de takken van de lage wilgen ter plekke (die er nog
steeds staan) en in de andere hand een vlijmscherpe
stalen etensvork, waaraan de vissen werden gespietst.
Mijn vader heeft toen een paar dagen vis staan bakken en
de hele buurt at gebakken vis.
De grote wereld
De paar weken na die winter ging ik zo veel mogelijk
naar de school op de Triemen en leerde meteen de
grote wereld kennen. Van mijn ouders had ik
een mooie houten griffeldoos meegekregen en liet hem
trots als een pauw zien aan de andere kinderen. Lieuwe
Hert, zijn echte achternaam heb ik nooit
gekend, vond hem ook prachtig en wou ruilen voor een oud
zakmes. Aanvankelijk wilde ik dat niet maar hij wist de
ruil zo mooi voor te stellen en wat je allemaal wel niet
kon met een mes, hij won en we ruilden.
Wat later op de dag, de kachel stond plaatselijk
roodgloeiend, hield hij het deksel van de doos tegen de
kachel en brandde van het ronde vooreind ± een halve cm
af. Hij had de aardigheid eraf en wou weer terug ruilen,
maar ik wou dat half verbrande ding niet weer terug
hebben.
De juffrouw besliste anders en ik zat met een
beschadigde griffeldoos, in die tijd was ik ook al heel
zuinig op mijn spullen en vond het maar waardeloos. Omdat
dat soort dingen altijd op school werden bewaard, hebben
mijn ouders het nooit geweten en heb ik hem tot mijn
laatste dag op de lagere school zo gebruikt.
Een paar dagen later nam ik een piepklein palinkje (±
8 cm) dat ik ergens op het ijs in de vaart had gevangen,
mee in een jampotje om aan de juffrouw te laten zien. Op
de terugweg van school werd ik opgewacht door Haaie Heins
(±12 jaar) een aangenomen kind van de familie Westerhof
en die liet hem zwemmen in een klein slootje langs de
weg. Ik was heel erg verdrietig, want mijn bedoeling was
geweest hem weer te laten zwemmen waar ik hem had
gevonden en dacht toen dat hij nu nooit zijn moeder terug
zou kunnen vinden.
Op een middag moest ik zo nodig, een grote boodschap,
en daar ik niet anders gewend was dan dat thuis te doen,
zat ik de rest van de middag op hete kolen en toen ik
eindelijk naar huis mocht, ging het dan ook in één run
naar huis. Helaas.... de laatste meters haalde ik net
niet en kreeg van mijn moeder ook nog op de billen, omdat
ik als grote jongen zoiets nog in mijn broek deed.
Op weg naar school ging ik nooit langs de 'Mounste
wei' maar binnendoor door het land en kwam dan ongeveer
honderd meter vanaf het brugje uit, langs een geknotte
populier die bovenin een holte had waarin bladeren en
stof vergingen en daar vormde zich dan prachtige zwarte
humusaarde.
Ik herinner me nog dat mijn broer Jan daar in het
voorjaar van 1928 modder uit moest halen voor in de
bloempotten van Martje, zijn pleegmoeder die toen nog aan
de Trek weg woonde.
De boom was toen al ± 80 jaar denk ik en bijna 50
jaar later (aug. '77), de boom was toen helemaal in
tweeën gespeten, heb ik er een paar mooie foto's van
gemaakt en nog later (89) heb ik hem nog eens op
videofilm vastgelegd, er stonden toen enorme stammen op
want ze hadden hem in ± 30 jaar niet gesnoeid en die
hingen een heel eind uit elkaar.
In diezelfde herfst is hij gesneuveld in een
Zuidwesterstorm.
Geale
Ut
us ferline
-
- 1912 - in bolle fan de 'Bolleferiening' fan
Westergeast wie de lêste wiken sa gefaarlik dat
net ien by it bist doarde te kommen. It kaam sa
fier dat it bist in augustus deasketten wurde
moast: "met het eerste schot lag hij terneer
geveld". Op 27 febrewaris, op de
jiergearkomste fan de skoalleferiening, nimt
Halbesma it wurd. Hy wol it "vrouwelijk
geslacht" ek talitte op dizze byienkomsten,
mar it mearendiel fan de oanwêzigen is dêr op
tsjin
Pietje Bosgraaf, de suster fan
Freark Bosgraaf (sjoch hjirre ûnder), slagge yn
'e simmer fan 1927 foar har eksamen Nuttige
Hantwurken. 'Juffrou Piet' Bosgraaf kaam op 22
septimber 1984 yn Kollum te ferstjerren doe 't
hja 91 jier âld wie. Ek yn 'e simmer fan 1927
hakte in jonkje fan R. Kloosterman hast trije
fingers fan de hannen fan syn freon. It wie in
ûnk mei in bile. It jonkje rekke nei Grins. It
bestjoer fan de skoalleferiening kaam yn oktober
1927 byelkoar en spruts oer de oanstellingsakte
foar it skoallepersoniel: "moet er ook een
rem in voorkomen betreffende hinderlijke
liefdesbetrekkingen van het personeel
onderling?". It bestjoer kaam d'r net alhier
út mar spruts wol de "vingerwijzing"
út dat de "onderwijzers verplicht is zich
eerbaar te kleden". Fiif jier letter, yn
1932, makket it bestjoer in alteraasje oer de
freonskip tusken master Van Wessel en juf Banga.
Mar de foarsitter en dûmny hawwe "de vaste
overtuiging dat het geen liefdesbetrekkingen
zijn, maar vriendschapsbanden". Ien fan de
bestjoersleden hat der lykwols muoite mei! Dûmny
sil master en juf in brief skriuwe mei
"ernstige vermaningen en vriendelijke
terechtwijzingen". Yn'e winter fan 1937
waard de fyts fan Freark Bosgraaf (sjoch fierder)
stellen. Nijs út 1972
- It is 2 july. De ôfdieling Westergeast fan de
"Fryske Ljeppersboun" het in
fierljepwedstriid organisearre op it
Ljeppershiem. Ien fan de 70 dielnimmers sprong
mei 14,38 meter it fierste.
Nijs út 1982
-
- Freark Bosgraaf (94 jier) en Eelkje Merkus (92
jier) wiene 70 jier trout. En dêrom hiene hja
feest yn 'e Fokkema's Pleats. Harren wente oan de
Woarven (nûmer 18) wie alhier fersierd troch de
buorlju en muzykferiening de Bazuin kaam in
serenade bringen. De beide minsken wiene "
goed sûn en goed by de tiid" sa skreaun de
Kollumer krante.
Doe 't Freark en Eelkje op 18 maaie 1912 troud
wiene, kamen hja te wenjen oan de Wâlddyk.
Freark wie twa jier arbeider by Pieter Zuidema.
Mar hja hiene oare plannen: by Driezumer Tolhûs
soenen se foar harrensels begjinne. Freark soe in
bytsje buorkje maar it kaam oars: it wie 1914 en
Freark waard mobilisearre. Hy soe 2½ jier
soldaat bliuwe. Sa 'n njoggen jier ha hja ta
Eastwâld (by Driezum) wenne en Freark rekke yn
'e sûkereifabryk fan Gerben Meijer oan it wurk.
Dêrnei sa 'n 50 jier oan 'e Bumawei njonken de
Fokkema's Pleats. Mei wat buorkerij en sa koene
hja troch de tiid komme.
Nijs út 1992
-
- Roel Adema en Germ kuipers ha 6 oeren lang yn it
tsjuster fêst sitten op it Waad. Harren boatsje
siet fêst op in sânplaat. "Wy hiene de dea
foar ús eagen" sei Roel Adema letter.
Ybele Steenstra,
e-mail: y.steenstra@chello.nl
|